313گل نرگس

هر چه کردم تا ببندم ساک خود اما نشد

هی دوییدم تا بگیرم عاقبت ویزا نشد 

خواستم با دوستان از بصره گردم رهسپار

با رفیقان تا حرم هم جاده و هم پا نشد 

در تکاپو بودم آقا تا بگیرم پاسپورت 

پاسپورتم را گرفتم لیک بی ویزا نشد

مادرم اسپند و آب و آینه آورده بود

زیر قرآن رد کند وقت سفر ما را نشد 

از همه در خواست کردم تا حلال میکنند؟

تا که باشم کربلا من نائب آن ها نشد

اربعین قول داده بودم با رفیقان عازمیم

همسفر موکب به موکب سینه زن حالا نشد

باز داغ کربلا بر سینه ام امسال ماند 

نامه اذن دخولم اربعین امضا نشد

منبع:https://www.google.com/search?q=عکس+در+مورد+حجاب+یعنی&client=firefox-a&rls=org.mozilla:en-US

حجاب یعنی من مجهز به آنتی ویروس هوس و وسوسه هستم

حجاب واکسن مقابله با تیر نگاههای آلوده

حجاب سنگری است محکم که زن را از نگاه مردان شیطان صفت مصون و محفوظ نگه می دارد.

حجاب بوته خوش بوی گل عفاف است.

حجاب رساندن زن به رتبه عالی معنویت.

حجاب دژ و قلعه ای برای پاسداری از گوهر عفاف است.

حجاب ح= حریت، ج= جذبه، ا= آبرو و شرف، ب= بندگی.

حجاب عامل تحکیم خانواده و کاهش آسیب های اجتماعی

هیچ کس نمی داند من چقدر خوشحال شدم که رسول خدا (ص) مرا از ظاهر شدن در پیش چشم مردان معاف کرد.(حضرت فاطمه «س»)

غنچه ای تا هست پنهان در حجاب / می کند از او خزان هم اجتناب

همیشه گوهر انسانیت را در حجاب جستجو کن

منبع:http://bashiran.ir/100-%D8%AC%D9%85%D9%84%D9%87-%DA%A9%D9%88%D8%AA%D8%A7%D9%87-%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AD%D8%AC%D8%A7%D8%A8-%D8%B9%D9%81%D8%A7%D9%81/

زینب (س) الگوی صابران
اى خواهر! اى ام‏كلثوم! اى فاطمه! اى رباب! متوجه باشيد كه وقتى من كشته شدم، گريبان ندريد و صورت نخراشيد و سخن بيهوده مگوييد.»
نافع بن هلال مى‏گويد:
وقتى امام حسين عليه السلام به خيمه زينب كبرى عليها السلام وارد شد، شنيدم آن بانوى سترگ از حضرت، وضعيت روحى ياران را پرسيد كه آيا از ثبات و پايدارى آنان اطمينان دارد؟

امام عليه السلام در پاسخ فرمود:

سوگند به خدا آنان را آزمودم، در ميان آنان احدى را نيافتم، مگر شجاعانى استوار كه اشتياق آنان به مرگ در ركاب من همچون انس كودك به سينه مادر است.»
دردناك‏ترين صحنه براى بانوان، به ويژه زينب كبرى عليها السلام لحظه وداع امام عليه السلام با اهل خيام بود كه باز همگى از طرف امام عليه السلام مامور به صبر شدند.
هنگامى كه «ذوالجناح‏» خبر شهادت سيدالشهداء عليه السلام را به خيمه‏گاه آورد اهل حرم به سوى قتلگاه روانه شدند. زينب كبرى عليها السلام با ديدن صحنه گودال فرياد زد:
وامحمدا! واعليا! هذا حسين بالعراء صريع بكربلا ليت السماء اطبقت على الارض وليت الجبال تدكدكت على السهل
با اين جملات در حالى كه امام در حال جان دادن بود خود را به پيكر برادر نزديك كرد و عمر سعد با گروهى خود را به گودال قتلگاه نزديك مى‏كردند.
«عقيله بنى‏هاشم‏» فرياد كشيد:
«واى بر شما. آيا مسلمانى بين شما نيست؟»
اما كسى پاسخ او را نداد و عمر سعد به سپاهيان خود دستور داد كار حسين عليه السلام را تمام كنند.
بانويى كه شهادت دو فرزند، برادران و برادرزادگان و خويشان را به چشم خود ديده است، تازه رسالت‏سنگينى را به دوش خود احساس مى‏كند. او بايد برخيزد و بيرق شهدا را تا پايان راه با صبر و پايدارى در دست گيرد.
شام غريبان، حركت از قتلگاه و حوادث مسير اسارت هر كدام به تنهايى براى زمين‏گير شدن قوى‏ترين مردان كفايت مى‏كرد اما زينب عليها السلام بزرگ‏تر و استوارتر از آن بود كه با سيل سهمگين طوفان‏هاى بلا بر خود بلرزد.
زينب كبرى عليها السلام بااين كه دلخراش‏ترين صحنه‏ها را ديد اما در هر فرصتى پيام عاشوراييان را با اقتدار و صلابت‏به گوش همگان مى‏رساند. در مجلس يزيد كه همه چيز براى تحريف خون كربلاييان فراهم شده بود خطبه آتشين او ورق را برگرداند و جو تبليغاتى مسموم شاميان را چنان متحول ساخت كه دشمن از نگهدارى اسراى سرافراز در آن ديار احساس خطر مى‏كند. او فاطمه‏اى بود در شام و زبان گوياى على عليه السلام بود در كوفه. او به حق، زينب بود، زينت پدر…
ما يار قديم مشكلات و رنجيم
در سنگر صبر و در ميان گنجيم
در حادثه‏هاى تلخ حال خود را
با صابره كرببلا مى‏سنجيم

منبع:

http://ommollmasaeb.blogfa.com/post/28